Proponowany projekt obejmuje szerokie badania empiryczne z zakresu produkcji i percepcji obstruentów w kontekście różnic subfonemicznych. Punktem wyjścia będą dwa procesy spółgłoskowe o charakterze lenicyjnym obserwowane w dialekcie kanaryjskim j. hiszpańskiego: aproksymantyzacja dźwięcznych spółgłosek zwarto-wybuchowych oraz udźwięcznienie zwarto-wybuchowych bezdźwięcznych. Ze względu na współwystępowanie obu procesów, dystrybucja obstruentów w dialekcie uległa zmianie, co spowodowało przesunięcie cechy kontrastującej zwarto-wybuchowe z dźwięczności na otwarcie spółgłoskowe (cechę continuancy – ciągłość). Niemniej jednak, stopień otwarcia spółgłoskowego nie jest właściwością szczególnie prominentną pod względem akustycznym, co może prowadzić do błędów percepcyjnych lub niepewności, a więc mylenia wyrazów z par minimalnych. Z uwagi na to, że oba badane procesy występują zarówno wewnątrz wyrazów, jak i na ich granicy w mowie ciągłej, liczba słów i wyrażeń, które różnią się jedynie (pół)otwarciem (dźwięczny aproksymant) vs. zwarciem spółgłoskowym (dźwięczna zwarta) znacznie wzrasta, co może prowadzić do problemów komunikacyjnych. Celem niniejszego projektu jest zatem ustalenie czy użytkownicy rodzimi badanego dialektu mają problem z rozróżnianiem jednostek leksykalnych minimalnie różniących się pod względem kontynuancji oraz czy badana różnica jest postrzegana przez użytkowników innych dialektów i języków.
Znaczenie projektu:
Projekt w znacznym stopniu przyczyni się do rozwoju językoznawstwa hiszpańskiego, badań typologicznych, badań nad interfejsem fonetyczno-fonologicznym oraz do multimodalnej analizy percepcji mowy. Eksperymenty zostaną oparte na dużym korpusie zebranym specjalnie w tym celu na Gran Canarii. Ponadto, projekt obejmuje kontrolowane badania percepcji na 120 uczestnikach oraz nieprzeprowadzone nigdy wcześniej na gruncie językoznawstwa hiszpańskiego badania motion capture, które dostarczą wiedzy na temat powiązania mowy z ruchami ciała. Dzięki zastosowaniu triangulacji metodologicznej możliwe będzie gruntowne zbadanie wzajemnych powiązań pomiędzy elementami języka wpływającymi na produkcję i percepcję mowy, a także wypracowanie spójnej metodologii badań nad kontrastami subfonemicznymi dla innych obszarów językowych i cech fonetycznych.